Harry Wals (1935-2006) was al jong geïnteresseerd in natuurstudie. Zijn hartenwens was: "Andere mensen confronteren met de natuur om zodoende belangstelling te wekken en daarmee de basis te leggen voor de bescherming daarvan”. Een gedreven rasoptimist die zich inzette voor mens en natuur. Of, zoals de schrijver van een In memoriam over hem stelde: “Zijn inspiratie putte hij uit degenen, die het werken voor de samenleving een warm hart toedragen. Daarbij bleef hij volledig vertrouwen op het goede in de mens”.
Vanaf de oprichting van het IVN in 1960 was hij betrokken bij die organisatie. Hij werkte door de week als onderwijzer op een lagere school en zaterdag – als eerste betaalde kracht – bij het IVN, toen nog in een ruimte van Natuurmonumenten. Hij organiseerde natuurwandelingen die Bert Garthoff op de radio aankondigde. En hij ging een natuurblad voor het IVN maken dat uiteindelijk Mens en Natuur is geworden. Later is Wals Jan Nijkamp opgevolgd als voorzitter van het IVN, tussen 1972 en 1977.
Al die jaren is Wals actief geweest binnen de natuurbeschermingseducatie, later NME. Er was haast geen commissie of bestuur in de natuurbeschermingswereld waar hij niet direct of indirect bij betrokken was. Om er een paar te noemen:
- Biologische Werkkampen voor het Onderwijs; deze organiseerde hij, als directeur van de Haagse Dienst School- en Kindertuinen, jaarlijks met zijn collega’s voor leraren).
- Commissie voor Natuurbeschermingseducatie.
- Heimans en Thijsse Stichting.
Ook was Wals één van de initiatiefnemers van de ingebruikneming van het Haagse Buitencentrum in Wilhelminaoord. De Dienst School- en Kindertuinen, nu afdeling Archeologie & Natuur- en Milieueducatie van die gemeente, gebruikt het centrum sindsdien voor meerdaags veldwerk en excursies - onder de naam School in Bos - ten behoeve van de basisscholen in de gemeente. Leerlingen uit de groepen 7 en 8 verblijven, met begeleiders, een aantal dagen in het centrum en leren, veelal via veldwerk, de relatie met en afhankelijkheid van de mens en zijn omgeving, de ecosystemen. Dat gebeurt aan de hand van lessen over natuur, landschap, prehistorie en duurzaamheid.
Vooral door zijn enthousiasme en overtuigingskracht wist hij veel gemeenten ertoe te brengen schoolbiologen aan te stellen en/of een kinderboerderij te beginnen.
Internationaal was Wals ook actief, zoals in de Raad van Europa die eind zeventiger jaren van de vorige eeuw nog NME-beleid had. Toen die organisatie NME losliet – rond 1980 – was Wals één van degenen die, als reactie daarop, de Foundation for Environmental Education in Europe (zie ook de tekst over NME internationaal op deze website) oprichtte. Daar zette hij zich onder meer in voor het programma Blauwe Vlag1.
Ook bezocht hij internationale conferenties die destijds richtinggevend waren en bracht de daar opgedane kennis mee terug (zie zijn artikel in Mens en Natuur onder ‘Enkele publicaties’).
Bronnen
- In memoriam door Piet Roos: database.heimansenthijssestichting.nl/inmemoriamharrywals.php
- www.ivngeschiedenis.nl/index.html
Enkele publicaties
- Wals, Harry, 1971. Milieuopvoeding en het leerplan. Mens en Natuur 22(1971)1.
- Wals, Harry, 1975. Natuurbeschermings- en milieueducatie: opvoeding of indoctrinatie. Mens en Natuur 26(1975)4.
- Wals, H., G. Epler and D. Aldridge, 1976. Environmental awareness: a survey of types of facilities used for environmental education and interpretation in Europe. Council of Europe, Strasbourg.
- Wals, H., Weber, M. (red.), 1993. Top down, bottom up. Dienst Stadsbeheer Den Haag.
Eindnoot
1 Zie www.blauwevlag.nl