Boek naar aanleiding van onderzoek naar de begrippen, betekenissen en waarden die jongeren van dertien tot achttien hanteren met betrekking tot natuur, milieu en landschap en de wijze waarop jongeren leren over natuur en milieu: welke onderwerpen hebben hun interesse en waarover zouden ze meer willen weten.
De jongeren maken een belangrijke ontwikkeling door in de levensfase van 13 tot 18 jaar hetgeen ook in de natuurbeleving wordt weerspiegeld. Over het algemeen hebben de jongeren in deze leeftijdscategorie een biotisch natuurbeeld en een a-biotisch milieubeeld. Jongeren met een beperkt natuurbeeld, en dit betreft een groot deel van de jongeren, maken een scheiding tussen natuur en cultuur en tussen natuur en milieu. Voor NME kan het een taak zijn om de scheiding tussen een biotisch natuurbeeld en een a-biotisch milieubeeld, die een omvattend inzicht in natuur- en milieuproblemen in de weg staat, te verzachten. Zodat jongeren kunnen gaan inzien dat natuur en cultuur nauw met elkaar verbonden zijn.
Uit het onderzoek komt naar voren dat er een relatie is tussen natuurbeelden en natuurbeleving aan de ene kant en waardering van milieuproblemen aan de andere kant. Een verruiming van natuurbeleving (kennismaking met vele vormen van natuurbeleving) zou een goede manier kunnen zijn voor het verkrijgen van inzicht in en betrokkenheid bij natuur- en milieuproblemen. Leerlingen geven in dit onderzoek aan dat hun voorkeur ligt bij praktijkgerichte onderwijsmethodes, waarbij veldwerk, proefjes en groepsdiscussies (dit laatste vooral met betrekking tot het onderwerp 'milieu') als voorbeelden worden genoemd. Ook hebben ze aangegeven op basis van eigen interesse en verantwoordelijkheid te willen leren. Dit zijn een aantal handvatten die uit het onderzoek naar voren komen, die wijzen op een handelingsgerichte onderwijsmethode die bij kan dragen aan persoonlijke en maatschappelijke vorming.
